Zawilec wieńcowy - Anemone coronaria

Zawilec wieńcowy to bylina tworząca podziemne, nieregularne, brązowoczarne bulwy, które mają charakterystyczne haczykowate, ostre zakończenia (nazywane są pazurkami).

Zawilec mieszańcowy osiąga 30-45 cm wysokości. Ma duże kwiaty (średnicy 6–8 cm), które w zależności od odmiany są pojedyncze, półpełne lub pełne, o barwie białej, kremowej, niebieskofioletowej, niebieskiej, różowej, czerwonej bądź purpurowofioletowej. Kwiaty nadają się na kwiat cięty. Kwitnienie zawilca wieńcowatego zaczyna się pod koniec maja i trwa do jesieni.

Zawilce wieńcowate sadzi się na rabatach, najlepiej w grupach. Podłoże powinno być dobrze przepuszczalne, żyzne, próchnicze i umiarkowanie wilgotne (nadmiar wody może powodować zagniwanie bulw), a stanowisko słoneczne, ewentualnie lekko ocienione. Miejsca gdzie rosną zawilce dobrze wiosną i latem wyłożyć wilgotną ściółką, a jesienią – opadłymi z drzew liśćmi.

Bulwy zawilca wieńcowego sadzi się do gruntu po 15 maja, przed posadzeniem dobrze moczyć je w letniej wodzie przez 24 godziny.

>> Przeczytaj też: Zawilce ogrodowe: gatunki zawilców polecane do uprawy w ogrodzie i na działce