Śnieżyca wiosenna - Leucojum vernum

Śnieżyca wiosenna jest rośliną cebulową z rodziny amarylkowatych (Amarylliadaceae). Pochodzi ze środkowej i południowej Europy, gdzie rośnie na wilgotnych łąkach.

Śnieżyca wiosenna osiąga 15 cm wysokości, ma delikatną łodygę. Liście odziomkowe 2–3 (rzadko 4) mają zaokrąglony wierzchołek, są wąskie (4–13 mm), ciemnozielone. W Polsce śnieżyca wiosenna jest objęta ochroną gatunkową.

Śnieżyca wiosenna kwitnie bardzo wcześnie – nawet już w lutym, najczęściej w marcu i kwietniu. Roślina wytwarza na szczycie łodygi jeden kwiat (rzadko dwa), dzwonkowaty, pachnący, zwieszony. Działki okwiatu jednakowej długości, białe z żółtozieloną plamką pod szczytem.

Śnieżyca wiosenna najlepiej rośnie na glebach wilgotnych lub mokrych, żyznych, próchniczych o odczynie kwaśnym do zasadowego. Wymaga stanowiska półcienistego. Roślinę rozmnaża się przez cebule przybyszowe.

Stosuje się ją do nasadzeń naturalistycznych w ogrodach i parkach, pod drzewami i dużymi krzewami.

Zobacz galerię 10 zdjęć

Autor: Gettyimages

Śnieżyca wiosenna