Do wzniesienia tego mostu nie użyto grama zaprawy. Sekret tkwi w starożytnych technikach
Striatus to wolnostojąca betonowa kładka dla pieszych, którą wydrukowano w 3D. To nie tylko nowoczesna technologia, ale również ukłon w stronę historycznych technik wznoszenia murowanych konstrukcji.
– Striatus pokazuje, że łącząc starożytną wiedzę, nowoczesne technologie projektowania i inżynierii oraz drukowanie betonu w 3D, możemy wytyczyć drogę do zrównoważonego wykorzystania tego materiału – powiedział Shajay Bhooshan, zastępca dyrektora Zaha Hadid Architects.
Striatus został zbudowany z 53. pustych bloków, dzięki czemu zużyto dużo mniej kompozytu niż w przypadku, gdyby budowla powstała z tradycyjnych, pełnych elementów. Każdy z bloków został wydrukowany z 500. warstw betonowego atramentu. Samo wyprodukowanie materiału potrzebnego na most zajęło 84 godziny.
Wykorzystano do tego nowoczesnego, sześcioosiowego robota, który potrafi drukować nierównoległe i niejednorodne warstwy, co z kolei pozwoliło stworzyć wszystkie elementy w kształcie łuku.
Podczas budowy tego mostu sięgnięto po historyczne techniki. W konstrukcji nie wykorzystano żadnych wewnętrznych podpór, a obciążenie jest rozłożone równomiernie.
– Striatus jest montowany w identyczny sposób jak inne starożytne murowane konstrukcje, które w pełni wykorzystują możliwości kompresji – dodał Bhooshan.
Co ważne, ale i ciekawe, aby wznieść tę konstrukcję, nie użyto żadnego spoiwa. Most złożono bez żadnych klejów czy zaprawy. Co za tym idzie, jego ewentualny demontaż oraz recykling również są dużo prostsze. Między blokami pojawiły się za to neoprenowe podkładki, które kontrolują nie tylko tarcia, ale również koncentrują naprężenia.
Kładka Striatus została zainstalowana w Wenecji w 2021 r., jako część tamtejszego Biennale.
Przeczytaj również:
Źródło: dezeen.com
