Lawenda wąskolistna = Lawenda lekarska - Lavandula angustifolia

Lawenda wąskolistna to półkrzewiasta roślina z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae), pochodząca z terenów basenu Morza Śródziemnego. W Polsce uprawiana jako roślina ozdobna oraz zielarska.

Lawenda wąskolistna wytwarza sztywne, wzniesione, kanciaste na przekroju  pędy, pokryte szarym kutnerem, z wiekiem drewniejące w dolnej części. Liście, o podwiniętych brzegach, są pokryte również srebrzystym kutnerem, równowąskie, lancetowate, silnie aromatyczne, na pędach ułożone naprzeciwlegle. W Polskich warunkach klimatycznych krzew dorasta do około 50 cm wysokości i około 70 cm szerokości. Górują nad nim nieulistnione pędy kwiatostanowe, dorastające do około 80cm wysokości. Fioletowe kwiaty, o różnych odcieniach, zebrane są w nibyokółkach, w kwiatostany typu kłos. U odmian uprawnych kwiaty przybierają barwy od czysto białej, poprzez różne odcienie różu i purpury, do ciemnego fioletu.

Kwitnienie lawendy przypada na lipiec i sierpień. Kwiaty silnie pachnące, dzięki wysokiej zawartości olejków eterycznych (linalol, geraniol, furfurol, pinen, cyneol i borneol) są wykorzystywane w zielarstwie, aromaterapii, przemyśle kosmetycznym i  perfumeryjnym. Surowiec zielarski oraz olejek lawendowy maja działanie przeciwskurczowe, uspokajające i antyseptyczne. Działa również wiatropędnie i poprawia trawienie. Kwiaty wykorzystywane są w kosmetyce, działają antytrądzikowo i dezynfekująco oraz przyspieszają regenerację naskórka.

W krajach śródziemnomorskich, gdzie lawenda uprawiana jest na dużą skalę, stanowi cenny pożytek dla pszczół i jest źródłem pozyskiwania doskonałego miodu lawendowego. Po kwitnieniu zaleca się przycinanie przekwitniętych kwiatostanów. Głęboko sięgający  (do 2 m), silnie rozgałęziony, wiązkowy system korzeniowy zapewnia roślinie dostęp wilgoci nawet w suchsze dni z głębszych warstw gleby, co powoduje dość dużą odporność rośliny na suszę.

Zobacz galerię 10 zdjęć

Autor: Maria Muszalska

Lawenda wąskolistna

Lawenda wąskolistna najlepiej rośnie na słonecznych, ciepłych stanowiskach, na przepuszczalnych, łatwo nagrzewających się glebach, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. W surowe, bezśnieżne zimy może przemarzać, ale dość łatwo odbija wiosną, ale po przemarznięciu nieco słabiej kwitnie. Dlatego, w chłodniejszych rejonach kraju wymaga okrywania na zimę. Wiosną, cięta dość silnie, na wys. około 10-15 cm ładnie odbija i zagęszcza się. Nie cięta może się wyciągać i ogołacać od dołu, ukazując suche podstawy pędów.

Lawenda wąskolistna doskonale nadaje się do ogrodów w stylu śródziemnomorskim, na słoneczne rabaty ziołowe, obwódki i niskie żywopłoty. Szeroko wykorzystywane są jej suszone pędy i kwiaty, m.in. do tworzenia aromatycznych torebeczek do szaf, które pięknie pachną, ale również odstraszają mole.

Lawendę można rozmnażać z nasion, choć w naszych warunkach klimatycznych może przysporzyć to nieco kłopotu. Najlepiej rozmnaża się przez kilkucentymetrowe (5-7 cm) sadzonki zielne, pobierane z wierzchołków młodych pędów lub pędy boczne z tzw. piętką, oderwane ze starszych pędów (najlepiej tych lekko już zdrewniałych). Sadzonki można pobierać w zasadzie przez niemal cały okres wegetacyjny (oprócz gorących i suchych letnich dni). Zastosowanie ukorzeniaczy do pędów zdrewniałych zwiększa skuteczność ukorzeniania się sadzonek.