Krzewuszka ‘Styriaca’ - Weigela ‘Styriaca’

Krzewuszka ‘Styriaca’ to krzew liściasty z rodziny przewiertnikowatych (Caprifoliaceae), odmiana mieszańcowa powstała najprawdopodobniej samorzutnie ze skrzyżowania różnych gatunków krzewuszek.

Krzewuszka ‘Styriaca’ rośnie dość szybko (przyrasta około 30 cm rocznie) i może dorastać do 2,5 m wysokości i podobnej średnicy. Tworzy rozłożyste, luźne krzewy, złożone z licznych, rozgałęzionych, sztywnych, wzniesionych pędów, czerwonawo nabiegłych na młodych, wiosennych przyrostach, potem zieleniejących, a z czasem drewniejących i pokrywających się szarą, gładką korą.Liście, długości 4–6 cm, są krótkoogonkowe, pojedyncze, jajowate lub lancetowate o ostrych wierzchołkach, na pędach wyrastają naprzeciwlegle. Górna strona blaszek liściowych jest naga, lekko błyszcząca, zielona (młode, wiosenne liście mają początkowo barwę purpurową), spodnia – nieco jaśniejsza, matowa. Liście na zimę opadają.

Krzewuszka ‘Styriaca’ to roślina jednopienna. Kwiaty są dekoracyjne, okazałe, długości 2–3 cm, lejkowatego kształtu, o pięciu płatkach korony zrośniętych w długą rurkę. Pąki tuż przed rozwinięciem, jak też zewnętrzna strona rurki są czerwone, zaś płatki po rozkwitnięciu kwiatów mają barwę różową. Kwiaty ukazują się pojedynczo lub po kilka sztuk w kątach liści na młodych krótkopędach, wyrastających na zeszłorocznych pędach. Roślina zakwita w maju i kwitnie do czerwca, niekiedy może powtarzać kwitnienie jesienią, choć jest ono zdecydowanie mniej obfite. Krzewuszka jest rośliną owadopylną, jej kwiaty przyciągają pszczoły.

Krzewuszka ‘Styriaca’ doskonale znosi cięcie i strzyżenie. Corocznie, wczesną wiosną wycinamy u podstawy pędy przemarznięte, suche, chore i uszkodzone. Co kilka lat warto też wyciąć kilka najstarszych pędów, które zaczynają się ogołacać u podstawy. Dodatkowo, aby poprawić pokrój rośliny i zwiększyć obfitość kwitnienia, oraz jeśli rośliny prowadzimy w formie żywopłotu, należy przeprowadzić cięcie formujące, które wykonujemy latem, po kwitnieniu. Wtedy możemy skrócić wszystkie pędy o połowę, a jeśli roślina jest bardzo słabo rozgałęziona, nawet o 2/3 ich długości. Spowoduje to silne wypuszczanie młodych pędów z pąków śpiących, dzięki czemu roślina silnie się rozkrzewi, a w kolejnym roku będzie obficie kwitła.Krzewuszka ‘Styriaca’ najlepiej rośnie i najobficiej kwitnie na słonecznych stanowiskach. Może też rosnąć w lekkim półcieniu, ale tam kwitnienie może być nieco słabsze. Nie jest szczególnie wymagająca i dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych, pod warunkiem, że są dość żyzne, umiarkowanie wilgotne i przepuszczalne, o odczynie zbliżonym do obojętnego. W pierwszym roku po posadzeniu, szczególnie na silnie nasłonecznionych rabatach, warto ją dodatkowo nawadniać, tak aby podłoże było lekko wilgotne. Sprzyja to wykształceniu głębokiego i silnego systemu korzeniowego. Również w szczególnie suche, słoneczne lata roślina może wymagać dodatkowego podlewania. Krzewuszkę warto także regularnie nawozić, szczególnie wiosną, tuż przed ruszeniem wegetacji. Roślina w polskich warunkach klimatycznych jest całkowicie mrozoodporna.

Krzewuszka ‘Styriaca’ może być sadzona pojedynczo lub w grupach, zarówno jednoodmianowych, jak i w połączeniu z innymi krzewuszkami, krzewami czy bylinami. Pięknie wygląda na rabatach oraz w formie naturalistycznych, nieformowanych żywopłotów.Krzewuszka ‘Styriaca’ ze względu na swe mieszańcowe pochodzenie może być rozmnażana jedynie wegetatywnie, za pomocą dwuwęzłowych, zielnych lub półzdrewniałych sadzonek pędowych, pobieranych latem z niekwitnących pędów. Najłatwiej ukorzeniają się sadzonki zielne, sadzone do pojemników. Przy użyciu ukorzeniacza dla sadzonek zielnych i zamgławianiu po posadzeniu, można uzyskać nawet 100 proc. przyjęć. Można także ukorzeniać sadzonki zdrewniałe, bezpośrednio w gruncie, ale mogą one ukorzeniać się w mniejszym procencie.