Dziurawiec bezwonny - Hypericum x inodorum

Dziurawiec bezwonny ma wzniesiony, dość luźny pokrój. Jego liście są szeroko lancetowate, ciemnozielone. Największą ozdobą dziurawca bezwonnego są żółte, gwiazdkowate kwiaty, o licznych pręcikach. Pojedyncze kwiaty zebrane są w baldachogrona. Dziurawiec bezwonny kwitnie od lipca do września. Jesienią wykształca okrągłe, błyszczące owoce o łososiowej barwie (z czasem czerniejące).

Dziurawiec bezwonny najlepiej sadzić w miejscach zacisznych, osłoniętych od silnych wiatrów, ciepłych, lekko zacienionych. Optymalne podłoże jest przepuszczalne, wapienne, umiarkowanie suche. Chociaż gatunek określa się jako mrozoodporny, to w ostrzejsze zimy może przemarzać. Dlatego przed nadejściem mrozów wymaga okrycia (szczególnie w chłodniejszych rejonach Polski). W razie przemarznięcia dziurawiec bezwonny warto przyciąć tuż przy ziemi. Taki zabieg pobudzi regenerację krzewu.

Dziurawiec bezwonny można sadzić w ogrodzie w grupach, można z niego tworzyć nieformowane żywopłoty. Dobrze wygląda również w kompozycji z innymi gatunkami. Nadaje się na skalniaki oraz do uprawy pojemnikowej. Ze względu na niewielkie rozmiary jest polecany do małych ogrodów. Dziurawiec bezwonny jest cennym gatunkiem do ogrodów w stylu wiejskim.