Złocień dalmatyński - Tanacetum cinerariifolium

Złocień dalmatyński (syn. wrotycz dalmatyński) to bylina należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). Dawniej zaliczano ją do chryzantem.

Zobacz galerię 2 zdjęcia

Autor: www.thinkstockphotos.com

Złocień dalmatyński

Złocień dalmatyński w środowisku naturalnym występuje na Bałkanach, ale jest uprawiany w wielu rejonach świata (w tym w Polsce). Ma pokrój wzniesiony. Wytwarza rozgałęzione łodygi osiągające 80-100 cm wysokości. Liście są drobne, pierzastodzielne, szaro owłosione. Najczęściej kwitnie od czerwca do końca sierpnia. Tworzy kuliste, biało-żółte koszyczki. Może wywoływać alergie lub doprowadzić do zatrucia u człowieka lub zwierząt.Złocień dalmatyński najlepiej uprawiać na stanowisku słonecznych, wtedy najobficiej kwitnie. Nie znosi miejsc zacienionych. Lubi podłoża przepuszczalne, żyzne, umiarkowanie suche, niezbyt ciężkie o pH 5,2-7,5. W surowe lub bezśnieżne zimy może przemarzać, dlatego wymaga okrycia. Ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest regularne odchwaszczanie. Nasiona wysiewa się wiosną. Podłoże przed siewem warto wymieszać z przefermentowanym obornikiem. Młode okazy w czasie susz wymagają podlewania.Złocień dalmatyński można wykorzystywać do tworzenia słonecznych rabat. Dobrze wygląda sadzony w większych grupach. Pasuje w szczególności do ogrodów śródziemnomorskich, naturalistycznych i wiejskich. Roślinę uprawia się jednak głównie jako ochronę innych gatunków i... domu. Preparaty z kwiatów skutecznie odstraszają komary, karaluchy, prusaki, pluskwy i szkodniki roślin.