Liście zanokcicy skalnej są pierzaste, wąskie, lancetowate, długości od 20 do 30 cm, o ciemnobrązowych nerwach (tzw. osadkach), złożone z owalnych listków osadzonych naprzeciwlegle. Na spodniej stronie listków tworzą się brązowiejące latem skupiska zarodni.
Zanokcica skalna jest paprocią tolerancyjną w stosunku do światła. Najlepsze dla niej jest stanowisko półcieniste, ale z powodzeniem będzie rosła zarówno w miejscu zacienionym, jak i słonecznym. Warunkiem dobrego wzrostu jest za to wilgotne oraz wapienne podłoże. Co roku można paproć nawieźć rozkładając wokół niej warstwę kompostu.
Zanokcica skalna jest rośliną mrozoodporną (zimuje w postaci kłącza). Można ją rozmnażać przez podział rozrośniętych egzemplarzy wiosną, zanim pojawią się liście.
Zanokcica skalna najlepiej rośnie w szczelinach skalnych, dlatego znakomicie nadaje się na skalniaki i do obsadzania murków ogrodowych. Można ja także uprawiać w pojemnikach – doskonale nadaje się na zacienione balkony czy tarasy.
| Roślina ozdobna z | liści/igieł |
|---|---|
| Wilgotność gleby | wilgotna |
| Stanowisko | półćieniste |
| Wysokość | 20 cm - 30 cm |
| Kategoria | Byliny |
| Podlewanie | średnio |
| Pokrój | płożący |
| Barwa liści/igieł | jasnozielona |
