Trzykrotka wirginijska – opis
Trzykrotka wirginijska osiąga od 30 do 120 cm wysokości, mają gładką łodygę i lancetowate, długie liście o owłosionych blaszkach i orzęsionych brzegach. Kwitnie od VI do IX. Fioletowoniebieskie kwiaty wyrastają po kilka w kątach górnych liści, mają szypułki i kielichy kwiatowe pokryte długimi włoskami. Są trójpłatkowe, na tle płatków wyraźnie odcinają się żółte pylniki.
Trzykrotka ogrodowa
W ogrodach trzykrotkę wirginijską sadzi się najczęściej na rabatach bylinowych oraz w grupach w pobliżu zbiorników wodnych. Na miejsce stałe wysadza się ją w rozstawie 60 x 30–40 cm. Wymaga gleby próchniczej, wilgotnej oraz półcienistego stanowiska. Im więcej wody znajdują rośliny w ziemi, tym większe znoszą nasłonecznienie.
Trzykrotka – rozmnażanie
Trzykrotkę wirginijską rozmnaża się przez podział roślin wiosną lub wczesną jesienią. Nie należy dzielić ich zbyt mocno.
| Wilgotność gleby | wilgotna |
|---|---|
| Stanowisko | półcieniste |
| Roślina ozdobna z | kwiatów |
| Termin kwitnienia | VI - IX |
| Kategoria | Byliny |
| Zimozielone | Nie |
| Wysokość | 30 cm - 1,2 m |
| Podlewanie | dużo |
| Barwa liści/igieł | zielona |
| Barwa kwiatów | fioletowa |
| Pokrój | kępiasty |
| Pokrój | zwarty |