Fiołek labradorski - Viola sororia

Fiołek labradorski jest niewielką, krótkowieczną byliną, tworzącą ponad ziemią nieduże kępki, dorastające do około 10 cm wysokości. Fioletowe (u odmian różowe lub niebieskie) kwiaty fiołka labradorskiego pojawiają się na pędach wiosną (w kwietniu) i pozostają na roślinie do wczesnego lata (czerwiec).

Cechą charakterystyczną kwiatów fiołka labradorskiego jest niewielka ostroga, zwykle w jaśniejszym kolorze, wyrastająca z tyłu dolnego płatka. Poza uroczymi kwiatkami na uwagę zasługują również liście fiołka labradorskiego, które mają sercowaty kształt i brazowopurpurową barwę. Ich spodnia strona jest często zabarwiona na fioletowo.

Fiołek labradorski - uprawa

Fiołek labradorski to roślina bardzo łatwa w uprawie. Dobrze rośnie na stanowisku zacienionym i stosunkowo wilgotnym, ale przejściowa susza nie wyrządzi mu dużej krzywdy. Fiołek labradorski znosi bardzo dobrze warunki klimatyczne panujące w naszym kraju i nie wymaga zimowego okrycia. Co ciekawe jego liście są częściowo zimozielone.

Fiołek labradorski nie ma też dużych wymagań co do podłoża i równie dobrze rośnie na glebie stosunkowo ciężkiej, jak i w lżejszym, przepuszczalnym podłożu. Mimo swojej delikatnej urody, fiołek labradorski jest rośliną dość ekspansywną, która dzięki kłączom może skutecznie i szybko rozrastać się na boki.Fiołek labradorski można bez kłopotu rozmnażać przez nasiona, gdyż dobrze zachowuje cechy rośliny matecznej. Równie dobre rezultaty daje też podział roślin dorosłych.