Kuchnia Oli w kolorach przypraw. Tu pracuje i realizuje swoje pasje
Gdy Ola zastanawiała się nad aranżacją swojej pierwszej kuchni, zrobiła listę ważnych dla siebie założeń, pomysłów i rzeczy, które jej się podobały. To miejsce ma dla niej szczególne znaczenie. Jest centrum domu, gdzie realizuje swoje kulinarne pasje i spełnia się zawodowo.
Zaczęło się od… łazienki. Ola nie miała na nią pomysłu, więc zgłosiła się do programu „Dekoratornia”. Architektka Dominika Wojciechowska z pracowni NIDUS Interiors, która miała zająć się jej projektem, zapytała: „Urządzamy tylko łazienkę? Może całe mieszkanie?”. – Ola pokazała mi swoją listę, jednak metraż (40 m²) oraz budżet nie pozwoliły nam na urzeczywistnienie wszystkich pomysłów – wspomina Dominika. Ale część się udało.
Pani domu jest dietetykiem, potrzebowała wygodnego blatu do przygotowywania potraw, szaf do przechowywania i miłego miejsca spotkań ze swoimi pacjentami. Ciasna, zamknięta w planie dewelopera, kuchnia zmieniła się więc w aneks otwarty na salon, łączy się też z ciemnym wcześniej przedpokojem. W mieszkaniu zrobiło się o wiele przestronniej i jaśniej.
Na granicy aneksu i pokoju stanął solidny drewniany stół według pomysłu architektki. Oddziela od siebie strefy pomieszczenia, jest punktem, w którym koncentruje się życie domu. Projekt zabudowy podyktowała nie za duża powierzchnia aneksu oraz uskoki ścian. Każdy centymetr został wykorzystany, w szafkach mieści się teraz spory magazyn, uskoki sprytnie schowano.
– Fronty są neutralne, białe, by Ola mogła modyfikować aranżację aneksu – wyjaśnia Dominika. – Jestem gadżeciarą, lubię ładne rzeczy. Nie ma znaczenia, czy są z galerii czy sieciówek (w nich też da się znaleźć coś wyjątkowego). Zachwyciło mnie polskie wzornictwo. Staram się je poznać i wspierać, kupując ciekawe przedmioty – mówi właścicielka. Tak było na przykład z cementowymi kaflami, zdobiącymi ścianę nad blatem (zajmowały pierwsze miejsce na liście Oli). Ich barwy dodają wnętrzu smaku – jak przyprawy.
Wokół stołu
Jest bardzo stabilny, a wygląda lekko. Pełni trzy funkcje – komfortowego blatu roboczego, miejsca do jedzenia i spotkań, świetnie także oddziela od siebie strefy wnętrza, przy tym ich nie zacieśnia. Mebel oświetlają dwie dekoracyjne lampy z miedzianymi kloszami-kulami. W zabudowie kuchennej ukryto wszystkie potrzebne sprzęty i suszarkę na naczynia.
Sprytny zabieg
– Ciąg szafek kuchennych połączyłam z półkami, które „należą” też do salonu. Dodało to zabudowie lekkości i bardziej pokojowego charakteru. Dzięki temu także granica między aneksami o różnych funkcjach przebiega „płynniej”. Jest i drobny kamuflaż – półki maskują występ w ścianie z przewodami wentylacyjnymi – mówi architektka.
Po prostu pyszne!
– Ola jest mistrzynią wegańskich ciast – Eliza, stylistka, była pod wrażeniem wypieków, które pani domu przygotowała na sesję zdjęciową. – Staram się, by zastawa również była „apetyczna”. Szukam pojedynczych kubków, talerzyków, miseczek. Nie mam kompletów, lubię, gdy naczynia tworzą różnorodną kompozycję na stole – tłumaczy Ola.
Alicja w krainie czarów
– Czułam się tak jak ona, kiedy z Dominiką odwiedziłyśmy manufakturę firmy Purpura. W magazynie wybierałyśmy różnobarwne cementowe kafle i od razu układałyśmy je na podłodze, tworząc kompozycję do mojej kuchni. Gdy cementowy „patchwork” był gotowy, zrobiłyśmy zdjęcie. Według niego fachowcy położyli kafle nad blatem – opowiada Ola.
Otwarte półki pięknie eksponują dekoracje, zioła, lśniące szkło, ale niekoniecznie poobijane garnki czy patelnie, których nie sposób już doczyścić. W codziennym pośpiechu trudno również znaleźć czas, by tworzyć na półkach piękne, pozornie niedbałe aranżacje, jakie widzimy na artystycznych fotografiach. Dlatego warto pomyśleć o odpowiedniej liczbie szafek zamykanych. W kuchni Oli zajmują one przestrzeń od podłogi do sufitu. Górne zostały powieszone w dwóch rzędach, przy czym te zamontowane niżej są płytsze. Łatwo się do nich sięga po naczynia, produkty. Miejsca magazynowego jest na tyle dużo, że w zabudowie mieszczą się też rzeczy „niekuchenne”.
