Powojnik mandżurski - Clematis mandschurica

Powojnik mandżurski to botaniczny gatunek powojnika, należąca do grupy Flammula-Recta, w naturalnym środowisku występujący na obszarze Japonii i Chin.

Powojnik mandżurski to silnie rosnące pnącze o zielonych, drobnych, dekoracyjnych, sezonowych liściach, które nie zasychają aż do pierwszych przymrozków, osiągające 1,5-2 m wysokości i wspinające się po podporach, oplatając się wokół nich za pomocą ogonków liściowych. Piękni pachnące, kontrastujące z liśćmi, białe, gwiazdkowate, szeroko otwierające się, pojedyncze, drobne i delikatne kwiaty, o średnicy do 1,5 cm, są złożone z 4 lancetowatych działek kielicha.  Zakwitają bardzo obficie od lipca do września. Jesienią kwiaty stopniowo przekształcają się  w ozdobne, fantazyjne, puszyste owocostany.

Powojnik mandżurski to stosunkowo zdrowy i mało wymagający gatunek powojnika. Polecany zarówno dla koneserów, jak i dla początkujących. Zadowoli się glebą średniej jakości i w zasadzie każdą wystawą (oprócz północnej, gdzie stale panuje cień). Najlepiej rośnie w przeciętnej ogrodowej,  umiarkowanie wilgotnej, przepuszczalnej (nie znosi zalewania) glebie, o odczynie od lekko kwaśnego do obojętnego. Najlepiej rośnie i zakwita na stanowisku słonecznym, ale w lekkim półcieniu również da sobie radę.

Co roku roślinę należy zasilić kompostem, a ziemię wokół wyściółkować korą, która zapobiega parowaniu wody i osłania podłoże przed nagrzewaniem (czego powojniki bardzo nie lubią). Podobne zadanie mogą spełnić niskie rośliny okrywowe. Ważnym zabiegiem jest cięcie pędów. U powojników z grupy Flammula, które kwitną na tegorocznych pędach, przycina się całe rośliny wczesną wiosną (od końca lutego do początku kwietnia), nad 2-3 parą pąków, 20-50 cm nad ziemią.  Przed zimą podstawę roślin należy obsypać kopczykiem z kory lub okryć stroiszem.

Powojnik mandżurski doskonale nadaje się na pergole, kraty, do sadzenia przy altanach i ogrodzeniach oraz innych podporach ogrodowych. Może również wspinać się po naturalnych podporach, np. krzewach liściastych lub iglastych oraz krzewinkach. Doskonale nadaje się również jako roślina okrywowa, wówczas jego pędy szeroko pokrywają powierzchnię gleby.