Pierwotna nazwa to Erythrorhipsalis pillocarpa. Z innymi rhipsalisami łaczy go zwieszający pokrój i podobny wygląd pędów. Poza tym, jako jedyny z Rhipsalisów jest pokryty delikatnymi włoskami, przypominajacymi cieniutkie kolce. W ostrym słońcu pędy mogą czerwienieć. Poza tym pędy Rhipsalis pilocarpa są wałeczkowate, niekiedy lekko podłużnie żebrowane o średnicy około 3 mm, pokryte miejscami okółkowo ułożonymi korzeniami powietrznymi. Młode pędy, początkowo wzniesione, wyrastają z wierzchołków pędów starszych w parach lub całymi pękami i do momentu wypuszczenia młodszych segmentów dorastają do około 1 cm długości.
W swej ojczyźnie roślina tworzy pojedyncze, kremowe kwiaty, czerwonawe wewnątrz, o gwiazdkowatym kształcie i licznych wąskich płatkach długości okolo 2mm, wyrastających z zielonkawych pąków kwiatowych, na końcach najmłodszych przyrostów. W mieszkaniach zakwita rzadko. Jeszcze rzadziej zawiązuje drobne, niemal okrągłe owoce o czerwonej barwie i średnicy około 5 mm, pokryte, podobnie jak pędy - pękami drobnych włosków.
Roślina ta nie jest wymagająca w uprawie. Zniesie zarówno bezpośrednie słońce, jak i okresową suszę. Najlepiej jednak rośnie w rozproszonym świetle słonecznym, a spryskiwana od czasu do czasu wodą - wytwarza więcej korzeni powietrznych, dzięki czemu łatwiej i szybciej można ją rozmnażać.
Erythrorhipsalis rozmnaża się bardzo łatwo. Wystarczy oderwać pędy, posiadające korzenie powietrzne i posadzić w wilgotnym, podłożu. Po kilku tygodniach są już dość dobrze ukorzenione i mogą zacząć wypuszczać młode pędy ze swych wierzchołków.
| Kategoria | Doniczkowe |
|---|---|
| Stanowisko | półcieniste |
| Wilgotność gleby | sucha |
| Roślina ozdobna z | pędów |
| Barwa kwiatów | biała |
| Podlewanie | mało |
| Barwa liści/igieł | zielona |
| Pokrój | krzaczasty |
| Pokrój | przewisający |
| Wysokość | 10 cm - 2 m |
