Lobelia przylądkowa - Lobelia erinus

Lobelia przylądkowa jest rośliną jednoroczną pochodzącą z Afryki Południowej. Osiąga 10–25 cm wysokości, ma cienkie, gładkie i silnie rozgałęzione pędy. Jej liście są małe, lancetowate, gładkie, lekko błyszczące.

Małe, osadzone na szczytach pędów kwiaty lobelii , w zależności od odmiany mają barwę białą, różową (nawet purpurową) lub niebieską w różnych odcieniach.

Odmiany lobelii zależności od siły wzrostu i pokroju dzieli się na 3 grupy:

• silnie rosnące (mają 20–25 cm wysokości),
• niskie i zwarte (tzw. compacta oraz pumila),
• o pędach zwisających (tzw. pendula).

Lobelia kwitnie obficie od początku VI do późnej jesieni. Od początku kwitnienia należy podlewać ją nawozem płynnym, najlepiej przeznaczonym do roślin kwitnących. Przed posadzeniem roślin warto podłoże wymieszać z wolno działającym nawozem otoczkowanym.

Lobelia jest jedną z najpopularniejszych roślin sadzonych w pojemnikach, donicach, misach oraz skrzynkach balkonowych – nadaje się do tego znakomicie. Wysadza się ją do pojemników i wystawia na zewnątrz w drugiej połowie maja. Przekwitające i podsychające rośliny można w sierpniu przyciąć, kilkakrotnie podlać i zasilić nawozami płynnymi do roślin kwitnących, a zakwitną powtórnie.

Wymaga gleby średnio żyznej, dobrze uprawionej, lekko wilgotnej i słonecznego stanowiska. Podczas długotrwałych opadów roślina traci swoje walory zdobnicze (niszczą się kwiaty). Należy pilnować, aby gleba, w której rośnie lobelia, nigdy się nie przesuszyła. Chociaż lobelia lubi wilgoć, nie toleruje stojącej wody, dlatego gdy sadzimy ją w doniczkach nie wolno zapomnieć o dobrym drenażu.

Lobelię rozmnaża się przez nasiona wysiewane w lutym-marcu do skrzynek inspektowych, które umieszcza się w ciepłym miejscu, najlepiej na parapecie okna. Po dwóch tygodniach nasiona powinny wykiełkować. Gdy sadzonki mają po dwa listki delikatnie pikuje się je do większych pojemników. Rozsadę wysadza się na miejsce stałe w maju.