Deski kompozytowe na taras - są lepsze od drewna? Wady i zalety materiału
Deski kompozytowe coraz częściej pojawiają się na polskich tarasach. Czy takie rozwiązanie zdaje egzamin w trudnych warunkach atmosferycznych, a może lepiej zainwestować w tradycyjny drewniany parkiet? Przyglądamy się deskom kompozytowym - ich wadom, zaletom i możliwościom.
Autor: materiały prasowe Timberness
Deski kompozytowe są odporne na wilgoć i wodę, dlatego można je montować przy basenach czy na prywatnym molo
Spis treści
Deski kompozytowe na taras – zalety i wady rozwiązania
Deski kompozytowe są jednym z 4 popularnych materiałów, którymi wykłada się nawierzchnię tarasu. Pozostałe materiały to: podesty tarasowe, płytki na wspornikach i płytki gumowe. Wielu z nas taras kojarzy się z naturalnym drewnem, które nie tylko pięknie wygląda i pachnie, ale jest przyjemne w dotyku. Niestety, drewno to dość wymagający materiał, który potrzebuje regularnej impregnacji i pielęgnacji. Drewniany parkiet na tarasie należy chronić przed działaniem szkodliwych czynników atmosferycznych i szkodników. Jedynie egzotyczne gatunki drewna są na tyle wytrzymałe i odporne, by poradzić sobie z ostrymi zimami, palącym letnim słońcem czy jesiennymi deszczami. Egzotyczne gatunki drewna są jednak dość drogie, a ich cena przewyższa znacząco koszty dębowych desek, które uważane są za produkt z górnej półki.
Pewnym kompromisem między naturalnym drewnem a wytrzymałym tworzywem sztucznym są deski kompozytowe. Deski kompozytowe na taras wykonane są z włókna drzewnego zmieszanego z PCW, twardym polietylenem lub polipropylenem. Dużą zaletą desek kompozytowych jest ich komorowa budowa – są puste w środku i w efekcie dość lekkie, sprężyste, łatwe w obróbce, a także odporne na odkształcenia. Według ekspertów najlepszymi parametrami cechują się deski kompozytowe z PCW. Modele produkowane z pozostałych tworzyw mają mniejszą odporność na promieniowanie UV i po pewnym czasie mogą blaknąć. Ponadto, są dość łatwopalne.
Deski kompozytowe na taras najczęściej występują w kolorze szarym, brązowym, bordowym, oliwkowym i żółto-brązowym. Nie wymagają szczególnej pielęgnacji tak jak ich drewniane odpowiedniki. Deski kompozytowe na taras są odporne na niskie temperatury i są łatwe w utrzymaniu czystości. Nie musimy obawiać się ani sęków, ani wystających gwoździ czy drzazg – wszystko dzięki specjalnemu sposobowi montażu desek z kompozytu.
Jak deski kompozytowe reagują na wilgoć i wodę? Deski kompozytowe w przeciwieństwie do drewna są odporne na wilgoć, a woda nie powoduje żadnych szkód w ich strukturze. Co więcej, kompozyt nie jest atrakcyjnym środowiskiem dla owadów, pleśni czy glonów, więc nie musimy martwić się, że zadomowią się one na naszym tarasie. Deski wykonane z mączki drzewnej i kompozytu są odporne na zarysowania, ale nie oznacza to, że są niezniszczalne.
Mimo solidności desek mogą powstawać na nich rysy czy mechaniczne uszkodzenia. W takim przypadku należy oszlifować dany jej fragment papierem ściernym. Inną wadą desek kompozytowych jest ich nieumiejętność radzenia sobie z wysokimi temperaturami (powyżej 70 stopni). Gdy na taras wykonany z desek kompozytowych skapnie gorący tłuszcz z grilla istnieje duża szansa, że zostanie po nim plama. W takim przypadku należy od razu usunąć plamę, najlepiej środkiem czyszczącym, a gdy nie da to żadnego efektu, warto potraktować zabrudzoną powierzchnię myjką ciśnieniową. Kupując deski kompozytowe na taras, pamiętajmy, by dokładnie wymierzyć ilość potrzebnego materiału, ponieważ w przypadku, gdy zaopatrzymy się w niewystarczającą ilość desek kompozytowych z danej partii, możemy mieć później problem z dokupieniem ich w tym samym kolorze.
Jak zamontować deski kompozytowe na taras?
Montaż desek kompozytowych na taras nie jest trudny i można zrobić to samemu bez korzystania z pomocy fachowców. Sposób montażu desek kompozytowych jest jedną z ich licznych zalet, głównie przez brak widocznych wkrętów (które nie tylko wyglądają nieestetycznie na powierzchni tarasu, ale mogą być niebezpieczne dla naszych stóp).
Jak montuje się deski kompozytowe na tarasie? Pierwszym krokiem jest ustawienie betonowych słupków i zagłębienie ich do poziomu zamarzania gruntu – zazwyczaj jest to głębokość 80-120 cm. Na słupkach umieszcza się belki, oddzielone od fundamentu przekładką z papy lub umieszczone na metalowym wsporniku zakotwionym w słupku. Następnie na drewnianych belkach kładzie się legary, do których mocuje się deski kompozytowe za pomocą specjalnych, metalowych zaczepów. Można również zrezygnować z belek. Wtedy słupki ustawiamy gęściej i bezpośrednio na nich kładziemy legary. Pamiętajmy, by nie dobijać desek zbyt ciasno do siebie. Zostawmy 1-2 cm odstępu między nimi – tyle wystarczy, by woda mogła swobodnie spłynąć między szczelinami.
