Mieszkanie miłośników zieleni i stylu vintage. Z okien roztacza sie widok na warszawską Pragę

Gdy ktoś przychodzi do nich po raz pierwszy…– Zawsze jest lekki szok – śmieje się Marta. – Że taki widok, że tak fajnie. Soho i w ogóle. Zanim zaczęli tu mieszkać, na warszawskim Kamionku, gdzie teraz jest Soho, siedzibę miała ich firma.

Marta nie była entuzjastycznie nastawiona do przeprowadzki, namówił ją mąż. – Bałam się – przyznaje. – Wtedy oprócz starych kamienic i paru sklepów nie było tu większej infrastruktury. Poza tym kupowaliśmy mieszkanie na etapie dziury w ziemi, a to zawsze stres. Dziś teren Soho kojarzy się z restauracjami, muzeami, placem zabaw. Ta okolica żyje. I naprawdę można tu i dobrze zjeść, i się ukulturalnić, i odpocząć.

Remont trwał cztery miesiące. Powiększono salon i łazienkę, wygospodarowano pomieszczenie na pralnię. Tyle przeróbek. Właściciele mieli szczęście zarówno do ekipy, jak i architektek. – Rozumiały nas. Nie było dla nich rzeczy niemożliwych – wspominają. – Koncepcja rodziła się wspólnie z klientami – mówią projektantki. – Byli bardzo zaangażowani. Inspirację stanowiły meble z lat 70. A odważne połączenia kolorystyczne odzwierciedlają charakter właścicieli.

– Chcieliśmy połączyć design PRL-u z klimatem loftu, a przy tym nawiązać do naszych podróży – dodają Marta i Rafał. Wcześniej mieszkali przy Kinowej, niedaleko, właściwie po drugiej stronie „Skaryszaka”, ukochanego parku Marty. Mieszkanie było przytulne, choć niewielkie, bo 40-metrowe. – Żal było nam się z nim rozstawać – wspomina Marta. – Miało niesamowity widok na Warszawę i Pałac Kultury, choć mieściło się zaledwie na trzecim piętrze.

Dziś mieszkają na ósmym i mają wrażenie, że unoszą się nad miastem. Kochają to miejsce i nie mogą doczekać się lata. – Lubimy wtedy siedzieć na balkonie, patrzeć na Warszawę i słuchać jej nocnych odgłosów.

Sztuki piękne

Oliwkowo-musztardowa ściana ładnie współgra z obiciami mebli. Na niej na wskroś współczesne grafiki Magdy Paszewskiej związane z Warszawą. – To z sentymentu do naszego miasta – tłumaczy Marta.

Połysk i welur

Oto PRL w odsłonie glamour! Etażerka-kwietnik znaleziona przez właścicieli na targu staroci błyszczy lakierowanym blatem i chromowanymi powierzchniami. Dla przeciwwagi – mat kanapy i foteli. – Wszystkie meble tapicerowane zostały odnowione – wyjaśniają projektantki. – Nawiązując do epoki, zastosowałyśmy welurowe wykończenia.

Rodzinny open space

– Niewielka kuchnia przy takim metrażu jest niecodziennym rozwiązaniem, ale takie było założenie – wyjaśniają architektki. Właściciele chcieli mieć przestronny salon, wyburzono więc ścianę pomiędzy nim a kuchnią i maksymalnie przesunięto go w jej stronę. Marta bardzo sobie ceni tę otwartą przestrzeń. – Jemy dużo na mieście, ale czasem też coś ugotujemy – uśmiecha się. – Gdy jestem w kuchni, a dzieci się bawią, spędzamy czas razem, nie osobno. To świetna opcja.

Dobra komunikacja

Ściana nad blatem roboczym została pomalowana farbą tablicową. – Rewelacyjne rozwiązanie – mówi Marta. – Korzystamy z niej codziennie, przekazując sobie ważne i mniej ważne informacje. No i tak jak marzyliśmy, centralnym punktem naszego domu jest stół w jadalni – dodaje. – Mamy nadzieję, że tak będzie zawsze. Zielony to ulubiony kolor właścicieli – w kuchni odnalazł się w dodatkach i lampach.

Komfort na uboczu

Podczas remontu drzwi większej łazienki zostały przeniesione – tak by można do niej wchodzić bezpośrednio z sypialni. Marta i Rafał zyskali prywatną przestrzeń. Łóżko zabrali ze sobą ze starego mieszkania. Nad nim plakaty Anny Światłowskiej.

Ciąg logiczny

Kosztem kuchni powiększono jedną z łazienek – na tyle, by mogła pełnić funkcję tej dla dzieci i gości. Była mikroskopijna. Teraz to dobrze zorganizowana i doświetlona przestrzeń. Czarno-białe płytki są wdzięczną bazą do kolorystycznych eksperymentów. Z cytrynowymi dodatkami wyglądają stylowo.