Spis treści
- Mikrowentylacja w oknach
- Jak działa mikrowentylacja w oknach?
- Czy mikrowentylacja w oknach jest korzystna?
- Mikrowentylacja a nawiewniki
Mikrowentylacja w oknach
Pojęcie mikrowentylacji pojawiło się z wprowadzeniem na rynek szczelnych okien plastikowych z PVC. Miały one za zadanie ograniczyć straty ciepła, zwiększyć izolacyjność termiczną mieszkań, ale efektem ubocznym zbyt wysokiej szczelności okien stało się skraplanie pary wodnej, a w skrajnych przypadkach – zagrzybienie ścian.
Nigdy wcześniej w budownictwie nie mieliśmy do czynienia z tak szczelnymi oknami – przykładowo w tradycyjnym regionalnym lub wiejskim budownictwie od wieków stosowana była drewniana stolarka okienna, a jej szczeliny umożliwiały infiltrację powietrza.
Jak działa mikrowentylacja w oknach?
Mikrowentylacja polega na zmniejszeniu szczelności okien poprzez poluzowanie uszczelki i stworzenie kilkumilimetrowej szczeliny pomiędzy skrzydłem a ościeżnicą okna.
Mikrowentylacja działa tylko wówczas, gdy użytkownik rozszczelni skrzydło – wymagane jest zatem odpowiednie ustawienie klamki okna. W przypadku okien uchylno-rozwieralnych najczęściej mamy do czynienia z czterema pozycjami:
- klamka ustawiona pionowo w dół – okno jest zamknięte i całkowicie szczelne (uszczelka dociska skrzydło do ościeżnicy);
- klamka poziomo – okno po pociągnięciu klamki może być rozwarte na oścież;
- klamka ustawiona pionowo w górę – okno jest otwarte uchylnie;
- klamka ustawiona skośnie (pod kątem 45 stopni) – okno jest rozszczelnione – działa wówczas mikrowentylacja.
W niektórych oknach mamy do czynienia z tak zwanym wietrzeniem szczelinowym. Jest ono również rodzajem mikrowentylacji, jednak szczelina powstaje po obwodzie skrzydła (jest ono równomiernie odsunięte od ościeżnicy na odległość około 6 mm), a nie w górnej części okna – jak mamy w przypadku skośnego ustawienia klamki w tradycyjnych oknach otwieranych uchylnie lub rozwieralnie.
.. Okna aluminiowe: właściwości, zalety, wady >>>
Czy mikrowentylacja w oknach jest korzystna?
Przewietrzanie mieszkań jest koniecznością, jednak warunki atmosferyczne (śnieg, deszcz) nie zawsze umożliwiają nam szerokie otwarcie okien. Mikrowentylacja powoduje dopływ do pomieszczeń świeżego i czystego powietrza (o ile brak w nim zanieczyszczeń). Jest to oczywiście korzystne z punktu widzenia biologii budowli, higieny pracy, jakości snu i odpoczynku.
Mikrowentylacja jest sterowana manualnie poprzez odpowiednie usytuowanie klamki przez użytkownika – ma to swoje wady. Podczas dłuższej nieobecności domowników – na przykład w czasie wyjazdu wakacyjnego lub zimowych ferii – klamka ustawiona w pozycji mikrowentylacji samoczynnie nie zmieni pozycji w przypadku długotrwałych opadów czy niższych temperatur.
Strumień powietrza przepływającego przez szczelinę jest niekontrolowany oraz niezależny od warunków atmosferycznych na zewnątrz i mikroklimatu pomieszczenia. Istnieją również okna z napędem elektrycznym, w których istnieje możliwość sterowania cyklicznego lub czasowego zmniejszania szczelności okna.
ZOBACZ TEŻ: Nawiewniki okienne: czemu są ważne, jakie wybrać? Jak zamontować nawiewniki okienne?
Mikrowentylacja a nawiewniki
Jedną z dróg dostępu świeżego powietrza do mieszkania oraz jego należytej cyrkulacji jest zastosowanie mikrowentylacji. Drugim sposobem jest natomiast montaż w górnej części ramy okiennej specjalnych nawiewników. Mogą one być zamontowane w dowolnym momencie eksploatacji – także wtedy, gdy na początku wstawiono okna bez tego typu rozwiązania. Wyróżniamy trzy zasadnicze rodzaje nawiewników okiennych: sterowane ręcznie lub automatycznie: higrosterowane (reagują na zmiany wilgotności w pomieszczeniu) oraz ciśnieniowe. Zaletą nawiewników jest zmniejszenie odczucia chłodu – powietrze dostające się do wnętrza jest mieszane z ogrzanym z pomieszczenia.
