Zapomnij o aloesie. Ta roślina doniczkowa to remedium na wiele schorzeń

2024-06-17 15:53

Kiedy myślimy o roślinach leczniczych, jedną z pierwszych, która przychodzi nam do głowy jest aloes. Ale ten popularny sukulent ma poważną konkurencję w postaci innej leczniczej rośliny, którą coraz częściej spotykamy w polskich domach. O jakiej roślinie mowa?

Spis treści

  1. Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata). Która żyworódka jest lecznicza?
  2. Na co pomaga żyworódka pierzasta?
  3. Jak stosować żyworódkę pierzastą?
  4. Żyworódka pierzasta – jak uprawiać?
  5. Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata). Zdjęcia 

Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata). Która żyworódka jest lecznicza?

Żyworódka pierzasta  to sukulent należący do rodziny gruboszowatych i rodzaju kalanchoe. Mimo ogromnej popularności różnych odmian tylko nieliczna ich część wykazuje właściwości lecznicze. Do nich zalicza się żyworódka pierzasta.

Warto już na wstępie zaznaczyć, że na stronach internetowych żyworódką pierzastą określa się zamiennie dwa gatunki: Kalanchoe pinnata i Kalanchoe Daigremontiana. Jest to błąd.

Żyworódką pierzastą jest Kalanchoe pinnata i to na niej skupiamy się w tym artykule. Dwie odmiany żyworodki bardzo łatwo od siebie odróżnić – lecznicza żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata) ma ciemnozielone liście o jajowatym kształcie. Są podzielone pierzasto i mają ząbkowaną krawędź.

Z kolei Kalanchoe daigremontiana ma liście trójkątne, które na krawędziach pokryte są małymi roślinkami, czyli rozmnóżkami. Kalanchoe daigremontiana bardziej przypomina aloes. Wykazuje właściwości lecznicze, ale w mniejszym stopniu niż Kalanchoe pinnata. Ponadto, nie powinno się stosować jej wewnętrzne.

kalanchoe
Autor: getty images

Na co pomaga żyworódka pierzasta?

Żyworódka pierzasta pochodzi z Madagaskaru, ale można ją spotkać również w Afryce, Indiach, Chinach czy Australii. Jako roślina lecznicza, stosowana jest w medycynie ludowej od setek lat.

Badania nad żyworódką pierzastą wykazały, że swoje dobroczynne właściwości zawdzięcza m.in. obecności flawonoidów, terpenów, kwasów organicznych, witaminie C, witaminom z grupy B i minerałom takim jak magnez, wapń, sód, fosfor, miedź, cynk, żelazo i potas.

Tak imponujący skład sprawia, że Kalanchoe pinnata wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwbakteryjne.

Roślina przyspiesza gojenie się ran i regenerację naskórka, dlatego chętnie wykorzystywana jest w leczeniu oparzeń, skaleczeń, owrzodzeń, odleżyn, a także trądziku.

Żyworódka łagodzi również świąd i zaczerwienienia powstałe w wyniku ukąszeń owadów.

Co ciekawe, w tradycyjnej medycynie chińskiej żyworódka pierzasta jest wykorzystywana jako środek przeciwkaszlowy, przeciwwymiotny i przeciwwrzodowy.

Żyworódkę pierzastą można stosować zewnętrzne i wewnętrznie w postaci okładów, naparów, jako składnik nalewek i syropów czy maści oraz środków pielęgnacji skóry i włosów.

Specjaliści odradzają używania wewnętrznego żyworódki, gdy ta wejdzie w fazę kwitnienia lub już przekwitła. Nie zaleca się także stosowania korzeni żyworódki do celów leczniczych.

Uwaga: Osoby, które borykają się z podwyższonym poziomem potasu, powinny zachować szczególną ostrożność podczas stosowania żyworódki. Podobnie jak osoby z chorobami serca. W takich przypadkach najlepiej skonsultować się z lekarzem.

Jak stosować żyworódkę pierzastą?

Najlepiej jest wycisnąć z liścia świeży sok. Robi się to bardzo prosto:

  • KROK 1: zrywamy liście
  • KROK 2: przemywamy liście pod bieżącą wodą
  • KROK 3: miażdżymy liście przy pomocy drewnianego tłuczka
  • KROK 4: wyciskamy sok przez gazę

Sok można stosować zewnętrznie i wewnętrznie – w zależności od dolegliwości. Z ilością kropli nie należy przesadzać. Zazwyczaj wystarczy dawka 2-5 kropli.

Żyworódka pierzasta – jak uprawiać?

Uprawa żyworódki nie należy do zadań trudnych. Sukulent nie ma dużych wymagań, ale mimo wszystko należy zadbać o stworzenie mu jak najlepszych warunków do prawidłowego i zdrowego wzrostu.

Przede wszystkim konieczne będzie dobranie odpowiedniego podłoża. Żyworódka najlepiej czuje się w ziemi do kaktusów i sukulentów. Doniczka powinna być również wyposażona w warstwę drenażową, która będzie odprowadzać nadmiar wody.

Żyworódka pierzasta nie lubi przelania – dużo lepiej poradzi sobie z okazjonalnym przesuszeniem niż zbyt obfitym podlewaniem.

Roślinę stawiamy w miejscu jasnym i dobrze doświetlonym, ale unikamy bezpośredniej ekspozycji na słońce.

Warto co jakiś czas żyworódkę zasilić ekologicznym nawozem dla sukulentów – lepiej unikać ciężkich chemicznych środków, jeśli planujemy wykorzystywać roślinę do celów leczniczych.

Źródła:

  • poradnik zdrowie.pl
  • medonet.pl
  • gemini.pl
  • hgtv.pl

Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata). Zdjęcia 

Ta roślina zagraża życiu i zdrowiu. Uważajcie na barszcz Sosnowskiego