Moja łazienka pochodzi z lat osiemdziesiątych. Koszmarne, odpadające płytki w kolorze różowym-tylko takie wpadły nam wtedy w ręce. Można by rzecz, że to popkultowa rzecz PRL-u. Marzę o łazience, w której czas płynie zupełnie innymi kategoriami, pomieszczenie służy relaksowi, kontemplacji i...rozwiązywaniu poważnych, życiowych dylematów. Łazienka, w której wszystkie urządzenia harmonizują z sobą, którą można się pochwalić, bo przestała być miejscem wstydliwym.