Projekt pomnika Ignacego Jana Paderewskiego (prawie 3,5 m wysokości!) to praca dyplomowa Andrzeja w petersburskiej Akademii. Student z Polski niepokornie wybrał polskiego pianistę i działacza niepodległościowego. Władzom radzieckiej uczelni ten wybór się oczywiście nie spodobał, ale praca przeszła dzięki swojej wartości artystycznej. Co więcej, ostatecznie została nagrodzona wyróżnieniem. W nagrodę sporządzono jej gipsowy odlew. Odlew przez lata leżał w skrzyniach. Tylko lewa dłoń „zagracała” taras rodziców Andrzeja w Jędrzejowie. W efekcie ściemniała. Ciemną dłoń można traktować jak nieświadome nawiązanie do historii życia pianisty. Nieliczni wiedzą, że Paderewski miał poważną kontuzję dłoni podczas koncertów w Ameryce, chciał nawet zakończyć karierę.

Niebieski obraz z berlińskiego cyklu artysty „L'aime eterne”, czyli „Kocham wieczność”. Przed nim leży rzeźbiarskie „jajo”, które jak obraz jest refleksją nad ponadczasową doskonałością.