Przy kanapie stoi stoliczek inspirowany meblami w stylu Ludwika XV. Jest on nazywany książkowym, bo zawsze się na nim piętrzą jakieś tomy. Małgorzata dostała go ponad 20 lat temu od swojej mamy.

Stół ma 20 lat. Zrobiony na zamówienie miał pomieścić 16 osób. Stanęło na... 12! Podobno „nie dało się inaczej”. – Jest za mały, bo lubimy biesiadować w licznym gronie – wyjaśnia Małgorzata. – Koniec końców, gdy zachodzi potrzeba, przykrywamy go wielkim blatem z płyty paździerzowej. Krzesła zdobione intarsją (import z Rumunii) zostały kupione w latach 80. i idealnie współgrają ze stołem. Wiszący nad nimi intrygujący żyrandol, podobnie jak fotel uszak, został odziedziczony po zaprzyjaźnionej z rodziną pani Koli, damie o szerokich horyzontach. Żyrandol nad stolikiem kawowym jest przedwojenny. Kupiliśmy go w Desie specjalnie do tego domu.

Nowoczesne zabudowa (robiona na zamówienie) i AGD dodają energii dworkowemu wnętrzu. Wyspa oddzielająca kuchnię od jadalni i salonu ma celowo podwyższoną ścianę. Pozwala ukryć naczynia, których, jak mówi gospodyni, są stosy po biesiadowaniu w licznym gronie.

W gabinecie w charakterze biurka stoi owalny stół z galerii staroci. Dziennikarka i autorka książek spędza przy nim długie godziny. – Smok pod beszamelem to historie 11 krakowskich restauratorów – opowiada Małgorzata – którzy sprawiali, że ich goście czerpali z biesiad radość i smak. Kolejna książka – Uczta życia. O jedzeniu kulturowo, kulinarnie, kultowo i kulturalnie – jest także o jedzeniu w poprzek kultur i religii. Teraz pracuję nad doktoratem poświęconym fińskiej kulturze jedzenia i wpływie na nią etyki protestanckiej.