Marek Cecuła w swojej pracowni: ceramika

Nadmiar płynnej porcelany wylewa się z gipsowej formy. Zbierana w wiaderku idzie do recyklingu. Im krócej porcelana zostaje w formie, tym ścianki naczynka będą cieńsze.

Na półkach w pracowni stoją „zgniecione”, a więc częściowo „zniszczone” porcelanowe kubki, którymi artysta prowokuje, podważając obiegowe pojęcie piękna. Na półce niżej imbryki wypalane „na ostro”, ale bez szkliwa, jak wapienne kamienie. Na stole zaintrygują chropowatą surowością. Zwłaszcza przy gładkiej, klasycznej porcelanie

Naczynie wyjęte z pieca czyści się skalpelkiem z farfocli, szlifuje kanty na kole i przeciera gąbką. Subtelnie – porcelana lubi, by traktować ją łagodnie