Kowale losu: inspirująca historia polskiego rzemiosła

Tralka z subtelnym roślinnym motywem to fragment przedwojennej balustrady, w której odtwarzali brakujące części. – Najtrudniej podrobić rękę innego kowala, znacznie łatwiej zrobić coś od początku – twierdzą bohaterowie reportażu. 

Krzaki dojrzałych pomidorów – będące częścią artystycznej instalacji rzeźbiarki Kasi Fudakowski w belgijskiej Deweer Gallery – kowale pasjonaci wykuli według jej projektu. Wymagało to nie lada kunsztu, bo owoce są w środku puste! Elementy przedwojennej balustrady (zdjęcie po prawej), odlane z żeliwa, odnawiali i odtwarzali jej brakujące fragmenty. Ich autorstwa stylowe balkony i balustrady (ale, co podkreślają – kute, nie odlewane) można zobaczyć w wielu podmiejskich willach Konstancina, Podkowy Leśnej, Radości. W restaurowanych warszawskich kamienicach znajdziemy bramy, latarnie i szyldy sygnowane tabliczką Kowali Losu.

W kutej orkiestrze stalowych grajków ze skrzypkiem trio tworzą stojący nieopodal trębacz i perkusista. W głębi widać fragment zabytkowego ogrodzenia restaurowanego i rekonstruowanego. Budynki Drucianki (po wojnie przejęte przez FSO), w których mieści się warsztat, kowale sami wyremontowali. W miejscu, gdzie dziś jest kuźnia, rosło drzewo. – Nie było dachu, okien, śladu podłogi – wspominaj. 

Wiesław spawa elementy ozdobnej kraty balkonowej. – Gdy takich krat wykonuje się kilka, najlepiej, by składała je jedna osoba, bo wprawne oko dostrzeże różnicę – wyjaśnia. O swoich początkach w zawodzieopowiada z humorem. – Zacząłem walić młotem, żeby zobaczyć, co z tego wyjdzi.

Utalentowany kowal Łukasz Dudek za chwilę wykuje z jubilerską precyzją ozdobne elementy balustrady. – Nasze róże i tulipany nie więdną – żartują Kowale Losu. Florystyczną kompozycję wyrastającą z grzejnika tworzą prototypy dekoracji, które zostały im z kilku projektów. Maki „kwitną” teraz na balustradzie w domu na Mazurach.