Długość karnisza może być dopasowana do szerokości okna lub długości ściany, na której się ono znajduje. Przyjęło się, że drążki powinny wystawać po obu stronach okna co najmniej 20 cm. Dzięki temu rozsunięte zasłony nie przesłaniają otworu okiennego.

Karnisze nie mogą utrudniać otwierania skrzydeł okiennych, dlatego wieszamy je powyżej ościeży okien. Jeśli nadproże jest wystarczająco wysokie, uchwyty karnisza montujemy do ściany. Gdy miejsca jest zbyt mało – do sufitu. Alternatywą są całkowicie niewidoczne karnisze wpuszczane w sufit, jednak ich montaż jest możliwy tylko w przypadku pomieszczeń z sufitem podwieszanym.

Do wyboru mamy dwa podstawowe rodzaje karniszy – drążki i szyny. Szyna jest bardziej nowoczesnym rozwiązaniem. Metalowe (lub metalowo-drewniane) szyny przykręca się do wsporników montowanych do ściany, a zasłony wiesza na haczykach lub żabkach wsuwanych w prowadnice. Dzięki temu, że szyna mocowana jest od spodu, żabki da się przesuwać po całej jej długości, niezależnie od liczby wsporników, jednak ze względu na jej budowę, istnieje ryzyko zacinania się żabek.

Do wyboru mamy karnisze plastikowe (lekkie, tanie) i metalowe lub żeliwne (cięższe i bardziej wytrzymałe, ale też droższe) w czerni, bieli i szarości, w kolorze mosiądzu antycznego (stare złoto), inox (efekt stali nierdzewnej) i o wykończeniu satyna-nikiel (chrom-mat), a także karnisze drewniane lub pokryte drewnianą okleiną.

Do wyboru mamy dwa podstawowe rodzaje karniszy – drążki i szyny. Drążek to tradycyjny, najpopularniejszy rodzaj karnisza, charakteryzujący się solidnością i łatwością w użytkowaniu – raczej nie ma możliwości, by cokolwiek zacięło się czy zaplątało podczas przesuwania zasłon. Pręty osadza się w uchwytach przytwierdzonych do ściany, a zasłony wiesza się na kółkach, szelkach lub przelotkach nanizanych na drążek wykonany z drewna, metalu lub obu tych materiałów. Zakończenia drążków kupuje się osobno, jako dodatkowy element dekoracyjny, dzięki czemu możemy idealnie dobrać je do reszty wystroju pomieszczenia.