SZKŁO w kuchni, w salonie, na ścianie: Płytki szklane i ściany ze szkła
Szkło we wnętrzach święci tryumfy. Jest materiałem uniwersalnym. Szkło ma duże walory użytkowe i dekoracyjne. Wykonane ze szkła okładziny ścienne mają tak urozmaicone wzornictwo, że bez problemu można ściany ze szkła dopasować do wnętrz urządzonych w różnych stylach. Modna jest też mozaika szklana w aranżacji łazienek.
Autor: Materiały prasowe firmy
SGG PLANILAQUE EVOLUTION - Saint-Gobain Glass
Szkło we wnętrzach jest modne i ma coraz więcej zastosowań. Hitem jest szkło na ścianie w kuchni, między szafkami a blatem. Ściany ze szkła są gładkie, odporne na zaplamienia i zarysowania. Szklane ściany łatwo wyczyścić, są też odporne na działanie środków chemicznych, nie uczulają. Szkło użyte do wykończenia ścian może być transparentne lub bezbarwne, ale także barwione, malowane, stapiane z różnokolorowych części. Powierzchnia szkła nie musi być tradycyjnie lśniąca - może być satynowana, mleczna, matowa bądź piaskowana. Jako okładziny ścienne montuje się elementy szklane różnej wielkości - tafle szkła, płytki szklane o wymiarach podobnych do rozmiarów kafli ceramicznych i mozaiki z drobnych szklanych części.
Szkło: tafle szklane
tafle wyrabiane są ze szkła hartowanego, a więc bezpiecznego w razie stłuczenia. Coraz częściej takie szkło zastępują klasyczne płytki w kuchni - na ścianach między blatami szafek stojących a szafkami wiszącymi. Szkło sprawdza się doskonale na powierzchniach narażonych na osadzanie się tłuszczu, działanie wody oraz środków chemii gospodarczej. Z jednolitych szklanych tafli łatwo jest usunąć zabrudzenia, dzięki czemu unikamy żmudnego czyszczenia np. fug i konieczności ich wymiany. Płyty szklane mogą być montowane do elementów nośnych za pomocą okuć punktowych dystansujących szkło od ściany albo klejone z użyciem bezbarwnego kleju montażowego. Druga technika mocowania zapewnia identyczny efekt, jak przy zastosowaniu ceramicznych płytek ściennych. Wybór sposobu montażu zależy od rodzaju wykorzystanego szkła. Oprócz klasycznego, bezbarwnego modne jest obecnie szkło malowane fabrycznie, tzw. Lacobel, Lacomat, Matelac.
Szkło bazowe typu float, grubości 4 lub 6 mm (na zamówienie dostępne są większe grubości), jest pokryte z jednej strony wysokiej jakości lakierem ekologicznym i przyjaznym dla środowiska, niezawierającym metali ciężkich. Jest on nakładany na duże tafle szkła w sposób zapewniający regularną i gładką warstwę. Powierzchnia jest wcześniej specjalnie zaimpregnowana, co zapewnia optymalne przyleganie lakieru. Szkło występuje w bogatej gamie kolorystycznej (wg palety RAL), możliwe jest także zamówienie odcieni niestandardowych.
Szkło dostępne jest w wersji bezpiecznej SAFE, co oznacza, że warstwa polipropylenu nałożona na malowaną stronę tafli chroni je przed rozpryśnięciem w przypadku rozbicia, a także zapewnia powłoce lakieru ochronę przed wilgocią i zadrapaniami. Szkło Lacobel jest nieprzezroczyste i jasne, ale lśni jak klasyczne. Lacomat i Matelac od strony niepokrytej lakierem są matowe. W szkle Matelac matowa powierzchnia jest wytrawiana kwasem. Dzięki tej technice powstaje produkt o satynowym wykończeniu i pięknym, delikatnym wyglądzie. Zarówno malowanie, jak i trawienie odbywają się w procesach przemysłowych, co gwarantuje spójność i jednorodność produkcji.
Tafle szkła lakierowanego są zawsze montowane tak, aby warstwa lakieru była zabezpieczona, czyli naturalną lub trawioną powłoką na zewnątrz. Chroni to lakier przed porysowaniem. Poza tym szkła lakierowane instaluje się w taki sam sposób jak lustra i szkła tradycyjne. Jako okładzina ścienna bardzo często jest także instalowane szkło laminowane o abstrakcyjnych wzorach lub z tradycyjnymi motywami: pustynia, las, miasto nocą, drzewa, woda itd. Możliwości jest wiele – wszystko zależy od inwencji inwestorów. Jak powstaje szkło laminowane? Między dwiema taflami umieszcza się wzór wybrany z katalogu lub dostarczony przez inwestora. Paleta obejmuje wydruki wysokiej rozdzielczości na foliach białych i transparentnych, tkaniny, metale, siatki, ozdobne papiery, tapety ścienne i wiele innych. Wybrany wzór nanosi się na specjalną cienką folię, którą umieszcza się między szybami. Tak przygotowane szkło jest laminowane i gotowe do zastosowania. W procesie laminowania wykorzystywane są termoutwardzalne polimerowe folie EVA o wysokiej przezroczystości (do 91%), które są materiałem hydrofobowym. Laminuje się i maluje tafle uprzednio przycięte na żądany wymiar.
Szkło we wnętrzach: płytki szklane i mozaika szklana
Płytki szklane są dość drogie, ale efektowne. Zachowują wszelkie zalety szkła. Są odporne na działanie wilgoci i łatwo je wyczyścić za pomocą zwykłych środków do mycia szkła. Szklane kafelki tworzą refleksy światła, co może nawet rozjaśnić zbyt ciemne wnętrze. Płytki szklane kładzie się przede wszystkim na ściany. Szkło jest cieńsze niż warstwa klasycznej ceramiki, dlatego ułożone na podłodze mogłoby łatwo ulec uszkodzeniu. Płytki szklane są najczęściej wytwarzane nie fabrycznie, lecz w pracowniach rzemiosła artystycznego - z tego wynika ich wysoka cena. Produkowane są często metodą fusingu, polegającą na stapianiu ze sobą w określony wzór różnobarwnych kawałków szkła. W ten sposób powstają bardzo oryginalne kompozycje. Kafle mają różne rozmiary, a układa się je tak samo jak płytki ceramiczne. Jeśli płytki są transparentne albo mają jasny kolor, trzeba wybrać do ich przyklejania zaprawę na białym cemencie (ciemna może bowiem przezierać przez kafelki, psując efekt). Najczęściej używana jest niezwykle estetyczna mozaika szklana. Mozaiki szklane przeważnie mają kształt kwadratu o boku 2 x 2 lub 3 x 3 cm, ale dostępne są również o bardziej skomplikowanych kształtach - różne figury geometryczne, a także formy fantazyjne. Mozaika szklana może być jednobarwna, utrzymana w jednej tonacji lub wielokolorowa. Możliwość tworzenia dowolnej układanki i zabawa kolorami pozwalają na podkreślenie wybranych elementów we wnętrzu. Małe części łatwo jest ułożyć, gdyż są naklejane na papier lub umieszczane na specjalnej siatce z tworzywa. Mimo to do układania mozaiki o tak małym formacie, trzeba stosować zaprawę cienkowarstwową i elastyczną w odpowiednim kolorze.
Ściany ze szkła
Zamiast stosować szklane okładziny, można postawić ściany ze szkła. Buduje się je z pustaków, tzw. luksferów. To nic innego jak szklane cegły o wymiarach 19 x 19 x 8 cm (są także pustaki połówkowe i narożne), z których można wznosić ściany działowe między pomieszczeniami, ściany kabin prysznicowych, niskie ścianki dzielące pomieszczenia na strefy, a także tworzyć inne elementy architektoniczne. Luksfery mogą być transparentne, mieć satynowaną powierzchnię, być barwione powierzchniowo lub wykonane ze szkła barwionego w masie. Mogą być też pokryte wzorami. Z pustaków buduje się jak z cegieł – używając do ich zespalania zaprawy i montując zbrojenie. Można także używać do tego celu rozwiązań systemowych oferowanych przez producentów, czyli specjalnych profili z PVC lub drewna, służących do łączenia elementów. Ciekawostką są dostępne na zamówienie pustaki podłogowe.
